اصطلاح کریپتوکارنسی (یا کریپتو) این روزها تقریبا در هر موقعیتی شنیده می‌شود و تبدیل به موضوع ترند امروز جامعه شده است. کریپتوکارنسی یا ارزهای دیجیتال یا رمزارزها در حقیقت یک مدل دیجیتال از نوع پول است. شما میتوانید تمام تراکنش‌های مالی خود را به این وسیله انجام دهید. در حال حاضر چندین کشور از این تکنولوژی به عنوان یکی از روش‌های انجام تراکنش‌های مالی خود استفاده می‌کنند.
حتما به این موضوع فکر می‌کنید که این موضوع مثل پی‌پال (Pay Pal) یا نقل و انتقالات دیجیتال بانکی است؟
دقیقا این طور نیست موضوع خیلی جذابتر است!
روش‌های آنلاین سنتی پرداخت به این صورت هستند که پول شما را نزد خود نگه می‌دارند و هر زمان که شما تراکنش یا درخواستی داشته باشید به سیستم اعلام می‌کنید و سیستم پول را از حساب شما به حسابی که می‌خواهید پول پرداخت کنید واریز می‌کند.
کریپتوکارنسی چیست؟
در دنیای کریپتوکارنسی هیچ سازمانی وجود ندارد. شما، دوستانتان و هزاران نفر دیگر با استفاده از نرم‌افزارهای رایگان میتوانید به عنوان یک بانک عمل کنید. کامپیوتر شما به هزاران کامپیوتر دیگر متصل می‌شود و شما میتوانید به صورت مستقیم تراکنش‌های خود را انجام دهید. بدون واسطه!
برای استفاده از رمزارزها شما نیاز به ثبت نام در هیچ سایتی از طریق ایمیل و یا شماره تلفن خود ندارید؛ بلکه فقط با استفاده از تلفن همراه خود و نصب چندین اپلیکیشن بر روی آن میتوانید از امکانات فراوان و هیجان انگیز این تکنولوژی آنلاین استفاده کنید.
در این مقاله از هلومگ به معرفی کلی و اجمالی دنیای رمز ارزها می‌پردازیم و در آینده هر یک از این موضوعات را به تفکیک بررسی خواهیم کرد با ما همراه باشید.
چرا به این تکنولوژی کریپتوکارنسی می‌گویند؟
Cryptography + currency = Cryptocurrency
در حقیقت این کلمه ترکیبی از کلمات رمزنگاری و ارز است که در زبان فارسی به رمزارز شناخته می‌شود
بنابراین می‌توان گفت که این پول جادویی اینترنتی به هیچ سازمان و یا کشوری تعلق ندارد و همه افرادی که از آن استفاده می‌کنند مالک آن هستند و از زمرنگاری بیشتر برای تامین امنیت استفاده می‌شود. با این حال شما و اکثر مردم دنیا حداقل یکبار در گذشته از برنامه‌های آنلاینی برای پرداخت استفاده کرده‌اید با این حال چرا هم اکنون باید به این موضوع اهمیت بدهید؟؟
چه چیزی ارزهای دیجیتال را منحصر به فرد می‌کند؟
کریپتوکارنسی به دلایل زیادی منحصر به فرد است. با این حال، ویژگی اصلی آن به عنوان یک سیستم نقدی الکترونیکی این است که متعلق به هیچ یک از طرفین نیست.
یک ارز دیجیتال خوب غیرمتمرکز خواهد بود. هیچ بانک، سازمان یا زیر مجموعه‌ای از کاربران وجود ندارد که بتواند قوانین را بدون دستیابی به اجماع تغییر دهد. شرکت کنندگان شبکه (که اصطلاحا گره نامیده می‌شوند) نرم افزاری را اجرا می کنند که آنها را به سایر شرکت کنندگان متصل می کند تا بتوانند اطلاعات را بین خود به اشتراک بگذارند.
در ساختار سمت چپ، انتظاری است که از سازمانی مانند بانک‌ها دارید؛ کاربران باید از طریق سرور مرکزی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. اما در سمت راست، هیچ سلسله مراتبی وجود ندارد: گره‌ها به هم متصل هستند و اطلاعات را بین خود تبادل و مدیریت می‌کنند.
غیرمتمرکز بودن شبکه‌های ارزهای دیجیتال باعث می‌شود در برابر تعطیلی یا سانسور مقاومت بالایی داشته باشند. در مقابل، برای از کار انداختن یک شبکه متمرکز، فقط باید سرور اصلی را مختل کنید. اگر پایگاه داده بانکی پاک شده باشد و هیچ نسخه پشتیبان نداشته باشد، تعیین موجودی کاربران بسیار دشوار خواهد بود. به همی دلیل سیستم‌های متمرکز در برابر حملات سایبری و هکر‌ها به مراتب آسیب‌پذیرتر هستند.
در کریپتوکارنسی، گره‌ها یک کپی از پایگاه داده را نگه می‌دارند. هر گره به طور موثر خود به عنوان سرور عمل می‌کند. در این سیستم حتی برخی از گره‌ها می‌توانند آفلاین شوند، اما سایر گره‌ها همچنان اطلاعات دریافت کنند و سیستم کماکان فعال باشد.
بنابراین، ارزهای دیجیتال 24 ساعت شبانه روز و 365 روز در سال کار می‌کنند و امکان انتقال ارزش را در هر نقطه از جهان بدون دخالت واسطه‌ها فراهم می‌کنند. به همین دلیل است که ما اغلب آنها را بدون مجوز می‌نامیم زیرا هر کسی با اتصال به اینترنت می‌تواند وجوه را انتقال دهد. پس اگر بخواهیم ویژگی‌های کریپتوکارنسی را لیست کنیم به موارد زیر اشاره کرد:
• امنیت بالا
برخلاف سیستم‌های پرداخت متمرکز، در دنیای رمزارزها هیچکس نمی‌تواند مانع استفاده شما از این تکنولوژی شود و یا حساب شما را مسدود یا بلوکه کند.
• جلوگیری از سانسور شدن
به دلیل سیستم خاصی که شبکه طراحی شده است امکان هک و نفوذ به آن غیر ممکن است.
• روش پرداخت ارزان و سریع
زمانی که شما یک تراکنش را انجام می‌دهید، تراکنش شما می‌تواند در کسری از ثانیه سراسر
ارز دیجیتال توسط چه کسی ایجاد شد؟
در طول سال‌ها تلاش‌های انگشت شماری برای طرح‌های پول نقد دیجیتال صورت گرفته‌است، اما اولین ارز رمزنگاری شده بیت کوین بود که در سال 2009 منتشر شد. این ارز توسط شخص یا گروهی از افراد با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ایجاد شد. تا به امروز، هویت واقعی آنها ناشناخته باقی مانده است.
بیت کوین تعداد زیادی از ارزهای رمزنگاری شده بعدی را ایجاد کرد هدف برخی از آنها رقابت است و برخی دیگر به دنبال ادغام ویژگی‌هایی هستند که در بیت کوین وجود ندارد. امروزه، بسیاری از بلاک چین‌ها فقط به کاربران اجازه ارسال و دریافت وجوه را نمی‌دهند، بلکه به اجرای برنامه‌های غیرمتمرکز با استفاده از قراردادهای هوشمند می‌پردازند. اتریوم شاید محبوب ترین نمونه از چنین بلاک چینی باشد.
تفاوت بین رمزارزها و توکن ها چیست؟
در نگاه اول، ارزهای دیجیتال و توکن ها یکسان به نظر می رسند. هر دو در صرافی ها معامله می شوند و می توانند بین آدرس های بلاک چین ارسال شوند.
رمزارزها منحصراً به عنوان پول عمل می کنند، خواه به عنوان وسیله مبادله، ذخیره ارزش یا هر دو. هر واحد از نظر عملکردی قابل تعویض است، به این معنی که ارزش یک سکه به اندازه دیگری است.
بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال اولیه به عنوان ارز طراحی شدند، اما بلاک چین های بعدی به دنبال انجام کارهای بیشتری بودند. به عنوان مثال، اتریوم فقط عملکرد ارز را ارائه نمی دهد. این به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا کد (قراردادهای هوشمند) را در یک شبکه توزیع شده اجرا کنند و توکن هایی را برای انواع برنامه های غیرمتمرکز ایجاد کنند.
توکن‌ها را می‌توان مانند ارزهای دیجیتال استفاده کرد، اما انعطاف‌پذیرتر هستند. میتوانید میلیون‌ها نمونه مشابه یا تعداد کمی از آنها را با ویژگی‌های منحصربه‌فرد برش دهید. آنها می توانند به عنوان هر چیزی از رسیدهای دیجیتالی که نشان دهنده یک سهام در یک شرکت هستند تا امتیازات وفاداری عمل کنند.
در یک پروتکل با قابلیت قرارداد هوشمند، ارز پایه (که برای پرداخت تراکنش‌ها یا برنامه‌ها استفاده می‌شود) از توکن‌های آن جدا است. به عنوان مثال در اتریوم، ارز بومی اتر (ETH) است و باید از آن برای ایجاد و انتقال توکن‌ها در شبکه اتریوم استفاده شود. این توکن‌ها بر اساس استانداردهایی مانند ERC-20 یا ERC-721 پیاده سازی می‌شوند.
کیف پول دیجیتال (Digital Wallet) چیست؟
به هر وسیله‌ای که کلیدهای خصوصی شما را نگهداری می‌کند کیف پول دیجیتال یا کیف پول رمز ارزها (crypto wallet) می‌گویند. این کیف پول می‌تواند یک وسیله سخت افزاری، یک برنامه کاربردی در رایانه شخصی یا تلفن هوشمند شما باشد.
کیف پول‌ها رابطی هستند که اکثر کاربران برای تعامل و معامله با یک شبکه ارزهای دیجیتال از آن استفاده می‌کنند.
برای راحتی، کیف پول های نرم افزاری (مانند Trust Wallet) برای پرداخت‌های عادی روزانه مثل انتقال پول از صرافی یا خریدن تتر در نظر گرفته می شوند. برای امنیت، کیف پول‌های سخت‌افزاری بی‌نظیر هستند. کاربران ارزهای دیجیتال تمایل دارند وجوه خود را در هر دو نوع کیف پول نگهداری کنند.
