در حال حاضر در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که مصرف گرایی در میان افراد و کشورهای مختلف به‌شکل روزافزون در حال افزایش است. با این وجود، امری عادی جلوه می‌کند و تنها عده کمی نگران آن هستند. در واقع مصرف گرایی تبدیل به سبک زندگی بسیاری از افراد در جهان شده است. تعداد قابل‌توجهی از مردم خشنودی خود را از طریق خرید کردن و تهیه لوازمی به دست می‌آورند که بسیاری از آن‌ها حتی در زندگی کاربردی ندارند. این مسئله امروزه در کشور ما هم به میزان چشمگیری افزایش یافته است. اما در حال حاضر کشورهای دیگری لیست مصرف‌گراترین کشورهای جهان را تشکیل داده‌اند که در ادامه به معرفی آن‌ها می‌پردازیم.
مصرف گرایی چیست؟
مصرف گرایی به خرید و خرج کردن پول در راستای تهیه لوازم و کالاهای گوناگون یا دریافت خدمات گفته می‌شود که جزو نیاز اساسی نیستند. البته منظور بیشتر زمانی است که افراد مختلف به خرید کالاهایی می‌پردازند که به آن‌ها نیاز واقعی ندارند. یا برای مثال از هر کالا چندین مورد را تهیه می‌کنند. این اتفاق اغلب به دلیل خودنمایی، ارزان قیمتی، یا حتی عادت و اعتیاد به خرید رخ می‌دهد. در نتیجه به اسراف منابع منتهی می‌شود.
۴ کشور مصرف گرای جهان
همان‌طور که اشاره کردیم، مردم کشورهای مختلف روزبه‌روز در حال خرج کردن درآمد خود در راستای خرید و تهیه لوازمی هستند که به آن‌ها نیاز واقعی ندارند یا تنها هدف خرید این اقلام خودنمایی است. شاید تصور کنید که مصرف گرایی تنها در ثروتمندترین کشورهای جهان و توسط مردم ثروتمند رخ می‌دهد. اما در واقع این مسئله در بسیاری از مردم با سطح مالی متوسط و گاهی حتی سطح پایین هم دیده می‌شود. در مجموع مردم کشورهای ایالات متحده آمریکا، چین، ژاپن، آلمان و بریتانیای کبیر مصرف‌گراترین مردم جهان هستند.
ایالات متحده آمریکا
همان‌طور که احتمالاً حدس زده باشید، آمریکا در صدر جدول مصرف‌گراترین کشورهای جهان قرار دارد. شاید بعضی از کشورهای دیگر همچون ایران در مصرف بعضی از کالاها همچون نان و شکر در مقایسه با آمریکا پیشرو باشند، اما به طور کلی آمریکا در اکثر زمینه‌ها مصرف گرایی دارد. در واقع ۲۹ درصد مصرف گرایی جهان را این ایالات تشکیل داده است. امری که واضح بوده و حتی از طریق دنبال کردن صفحات مجازی مردم آمریکا هم می‌توانید متوجه آن شوید. مردم این کشور روزبه‌روز در حال خرید اقلامی هستند که بسیاری از این خریدها تنها با هدف خودنمایی و تولید محتوا در صفحات مجازی همچون اینستاگرام است تا بتوانند خودی نشان دهند یا به اصطلاح به اینفلوئنسر تبدیل شوند. سپس زمانی که از طریق این روش توجه افراد را جلب کنند، پست‌هایی در خصوص شیوه صحیح زندگی و حتی مصرف صحیح منابع منتشر خواهند کرد تا خودنمایی بیشتری انجام دهند.
چین
مشخصاً کشور چین به‌عنوان یکی از قدرت‌های بزرگ دنیا در حال پیشرفت و توسعه است. بالطبع مردم آن در برابر سیل عظیمی از کالاهای رنگارنگ و گوناگون قرار گرفته‌اند. بسیاری از این مردم بدون برنامه‌ریزی و تفکر به خرید، دریافت خدمات و در مجموع مصرف گرایی و اسراف اقدام می‌کنند. در نتیجه چین در حال حاضر یکی دیگر از مصرف‌گراترین کشورهای جهان به حساب می‌آید. البته این امر در این کشور در مقایسه با سایر کشورها همچون آمریکا امری تازه به شمار می‌رود. با افزایش خرده‌فروشی در کشور چین، مصرف گرایی هم چندین برابر شده است. حتی بعضی از منابع پیش‌بینی کرده‌اند که مصرف گرایی و اسراف در آن در سال آتی تا حدود ۵ برابر افزایش پیدا کند. بعضی از تحقیقات هم نشان داده‌اند که در ۵ سال آینده مردم چین تا حدود ۱۰ تریلیون ایوان چین بیش از سال‌های گذشته را در زمینه خرید کالاهای خرده‌فروشی خرج خواهند کرد.
ژاپن
شاید انتظار آنکه بخش عظیمی از مصرف گرایی جهان در آسیا رخ بدهد را نداشته باشید، اما ژاپن هم یکی مصرف‌گراترین کشورهای جهان به حساب می‌آید. اگرچه فرهنگ مردم این کشور و در مجموع کشورهای آسیایی با کشورهای اروپایی و آمریکایی متفاوت است، اما به نظر می‌رسد که مردم ژاپن الگوی مصرف گرایی تقریباً مشابهی با آمریکا دارند. البته برخلاف چین که مصرف گرایی قابل‌توجهی در خرده‌فروشی دارد، ژاپن بیشتر در مصرف انرژی دچار این مشکل شده است.
بریتانیای کبیر
زمانی که بحث مصرف گرایی می‌شود، قطعاً بریتانیای کبیر یکی از کشورهای پیشگام به حساب می‌آید. این کشور دارای گذشته قابل‌توجهی در این زمینه است. از جهتی الگوی زندگی و رفتار جوانان بریتانیایی نشان داده که علاقه بسیاری به خرید دارند و در نتیجه مدام کالاهایی را خریداری می‌کنند که به آن‌ها نیازی ندارند. بعضی از متخصصین حتی اشاره کرده‌اند که ممکن است مصرف گرایی یکی از دلایل اصلی افزایش مشکلات روحی و روانی در میان افراد این کشور باشد.
در نهایت می‌توان گفت مصرف گرایی موضوعی بسیار جدی و مهم در عصر امروزی است که تا حدود زیادی عادی‌سازی شده است. به عبارتی حتی بسیاری از مردم این مصرف‌گراترین کشورهای جهان متوجه اسراف خود نیستند و بالطبع این مشکل روزبه‌روز افزایش پیدا می‌کند.
