اختلال کمبود توجه یا ADHD بیماری است که بین کودکان رایج است. این بیماری درمان قطعی ندارد و اغلب کودکان به روش‌های دارودرمانی و رفتاردرمانی به درمان این بیماری می‌پردازند. اما امروزه محققان مسیر درمانی جدیدی را برای جایگزین‌کردن با روش‌های درمانی موجود ارائه داده‌اند. در ادامه به گزارشی که در این مورد از نیویورک پست منتشر شده است را بررسی می‌کنیم، با ما همراه باشید.

به گفته محققان، موفقیت در دمان اختلال کمبود توجه/ بیش‌فعالی در کودکان می‌تواند تا زیادی روی بهبود زندگی آن‌ها مؤثر باشد. یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که تحریک مغز همراه با شناختی می‌تواند علائم ADHD را بهبود بخشد. اورنلا دکوار- کوار^[1]محقق فوق دکترای دانشگاه اورشلیم در بیانیه مطبوعاتی خود گفت: ADHD یکی از شایع ترین بیماری های اختلات عصبی است، که کودکان سرتاسر جهان را درگیر خود کرده است. این محقق در ادامه اذعان نمود، هرچند دارو توانسته است تا حدود زیادی موجب بهبود دامنه توجه و خل و خوی کودک شود، بااین‌حال این داروهای دارای عوارض جانبی مانند سردرد و کاهش اشتها هستند. بنابراین نیاز به یک روش درمانی جدید و غیر دارویی برای ADHD وجود دارد.

آن‌طور که مرکز کنترل و پیشگیری (Centers for Disease Control) از بیماری بیان نمود است؛ علائم ADHD  شامل اختلال در توجه، بیش‌فعالی و رفتارهای تکانشی است.  CDC تخمین زده است که 6 میلیون کودک 3 تا ۱۷ساله در ایالت متحده آمریکا به ADHD مبتلا شده‌اند. در حالت معمول، این بیماری با ترکیبی از رفتاردرمانی و دارودرمانی درمان می‌شود. این حال محققان دانشگاه Surrey با همکاری دانشگاهHebrew یک کارآزمایی بالینی، بدون استفاده از دارو را روی  23 کودک مبتلا به ADHD با رنج سنی 6 تا 12 سال انجام دادند.

در این کارآزمایی، محققان این دو دانشگاه از یک جریان کوچک الکتریکی که از بین دو الکترود جریان پیدا می‌کرد برای تحریک مغزی غیر – تهاجمی کودکان استفاده کردند. این درمان شناختی شامل درک مطلب و حل مسئله بود. بعد از گذشت دو هفته، 55% درصد از علائم ADHD کودکان در مقایسه با 17%  از کودکانی که در گروه کنترل قرار داشتند و خانواده‌ای آن‌ها گزارش داده بودند، کاهش محسوسی یافت. این روند روبه‌بهبود در سه هفته پس از درمان ادامه داشت به‌گونه‌ای که  این اثرات مثبت کاهش 64% علائم در مقایسه با 33% از کودکان گروه کنترل را نشان داد.

نتایج این مطالعه که در مجله Translational Psychiartry منتشر شد، حاکی از این بود که شرکت‌کنندگان پس از درمان، تغییراتی را در الگوهای فعالیت الکتریکی مغز خود داشتند.  روی کوهن کادوش^[2] که استاد علوم اعصاب‌شناسی دانشگاه Surrey که سرپرستی این مطالعات را نیز بر عهده گرفته بود، بیان کرد: جامعه عملی موظف است برای توسعه درمان ADHD درمان‌های مؤثرتر و طولانی‌تری را بررسی کند. kadosh در ادامه بیانات خود افزود: نتایجی که در مطالعات خود پیدا کردیم، نشان می‌دهد که ترکیبی از تحریک جریان مستقیم(tRNS) حداقل عوارض جانبی را برای کودکان مبتلا به ADHD دارد و پتانسیل این را دارد که در زندگی والدین و کودکان تحولی بزرگ ایجاد کند.

Cohen ادامه داد: نتایج حاصل از این مطالعه در کنار نتایج قبلی استفاده از(tRNS) ضریب اطمینان ما برای استفاده از تحریک غیرتهاجمی مغز به‌عنوان یک جایگزین مؤثر برای دارو در مسیر درمان کودکان مبتلا به ADHD افزایش می‌دهد. بااین‌حال ما یک آزمون بزرگ در پیش داریم که مربوط به نتایج یک آزمایش بالینی با نمونه‌های بزرگ‌تر خواهد بود.

دانشمندان خاطرنشان کرده‌اند برای استفاده عملی از درمان تحریک مغز برای کودکان مبتلا به ADHD به تحقیقات و آزمایش‌ها بیشتری نیاز است. این اولین گام  مهم برای ارائه روش‌های درمانی جدید برای ADHD است. دکتر مور ناهوم^[3]، سرپرست این مطالعه و رئیس بخش کامپیوتری آزمایشگاه عصب‌شناسی دانشگاه عبری گفت: مطالعات آینده، باید با استفاده از نمونه‌های بزرگ‌تر و متنوع‌تر انجام شود، تا این روش به‌عنوان یک روش جایگزین برای درمان ADHD استفاده شود و به ما در درک مکانیسم‌های زمینه‌ای این اختلال کمک کند. پرفسور ایتای برگر یکی از رهبران این مطالعه گفت: اگر نتایج در مطالعات بزرگ‌تر در آینده تکرار شود، ما توانایی ارائه یک روش درمان جدید غیرتهاجمی را نه‌تنها برای کودکان مبتلا به ADHD بلکه برای دیگر اختلالات عصبی ارائه دهیم.

بیماری ADHD یک بیماری اختلال توجه و دامنه است که بین کودکان رواج دارد. درمان‌های رایج برای بهبود این بیماری استفاده از دارودرمانی در کنار رفتاردرمانی بوده است. بااین‌حال دانشمندان دانشگاه به همراه محققان دانشگاه موفق به انجام یک کارآزمایی بالینی شده‌اند و توانسته‌اند در بعد آزمایشگاهی روش تحریک مغزی غیرتهاجمی را ارائه دهند. نتایج این تحقیق نشان از کاهش قابل‌توجه علائم بیماری ADHD بین کودکان بوده است. نتایج این تحقیقات  که در مجله معتبری نیزی منتشر شه است، دانشمندان را برای ادامه مسیر خود و آزمایش روی نمونه‌های بزرگ‌تر امیدوار کرده است به‌گونه‌ای که آن‌ها ابراز امیدواری کردند، در آینده‌ای نه‌چندان دور از این روش به‌عنوان یک جایگزین مناسب برای روش دارو درمانی استفاده کنند.

[1] Ornella Dakwar-Kawar

[2] Roi Cohen Kadosh[2]

[3] Mor-Nahu